Mzungu, Jambo, ik val op in het warme Kenia!

Mijn eerste blog vanuit Kenia, eindelijk! Het duurde even maar nu kan ik jullie eindelijk allemaal op de hoogte stellen van dat ik veilig ben aangekomen in het Warme Kenia en dat alles goed met mij gaat. Ik had wat problemen met het regelen van internet, toen ik het op woensdag had was het na 1 skype gesprek alweer op omdat hij automatisch alle updates op mijn computer had geïnstalleerd en dat kost veel mb. Maar goed ik ben weer terug in de lucht. Misschien was het nog niet zo slecht want daardoor moest ik wel echt even wennen in plaats van dat ik me de hele dag/avond bezig kon houden met wat ik in Nederland mis door bijvoorbeeld facebook te checken. Maar ik zal starten met schrijven waar ik me de afgelopen week allemaal mee bezig heb gehouden en hoe het hier in Kenia is. Ik probeer het niet een al te lang verhaal te laten worden, kijk maar hoever je komt ;).

Op maandag om 21.00 uur stapte ik in het vliegtuig op Schiphol. Uitgezwaaid door mijn familie, Marloes en Christo heb ik toch even een paar traantjes gelaten omdat ik ze ga missen maar het avontuur nu ook echt gaat starten. Vanaf Schiphol vloog ik naar Nairobi (8uur) en vanaf Nairobi naar Mombasa (1uur). Aangekomen in Nairobi merkte ik direct al een aantal grote verschillen met Nederland. Ten eerste de warmte, ik stapte om 6 uur in de ochtend uit het vliegtuig gekleed in een dikke trui maar het is al 18 graden, dat beloofd wat. Daarnaast het vliegveld en de omgeving, de hele natuur ziet er heel anders uit. Vanuit het vliegtuig worden we in een busje naar de aankomsthal gebracht. Overal rijden busjes kris, kras door elkaar. De aankomsthal stelt weinig voor en borden kennen ze niet. Terwijl dit toch het vliegveld van de hoofdstad van Kenia is. Effectiviteit is iets wat ze niet kennen in Kenia merk ik al gauw op, alles gaat op zijn dode gemak en er staan dan ook lange rijden voor de controle van het visum. Betalen kan alleen met contant geld, een pinautomaat is er niet en wisselgeld ook niet. Gelukkig heb ik mijn visum al en kan na een poos in de rij hebben gestaan, in de hitte want er is geen airco op het vliegveld, door voor het inchecken van mijn volgende vlucht. De mensen hier in Kenia zijn ontzettend vriendelijk, iedereen vraagt hoe het met je gaat en als je maar even zoekend om je heen kijkt komt er iemand vragen of hij/zij je kan helpen. Meteen wat geld opgenomen op het vliegveld maar even vergeten dat het hier Keniaanse shillingen zijn. Dus ik tik in dat ik 200 wil opnemen maar de automaat geeft aan dat dit niet mogelijk is. Direct komt iemand me helpen en legt uit dat het niet kan omdat 200 KS maar 2 euro is en dus te klein voor een bankautomaat. Ik lach, mijn eerste blunder is gemaakt.

Om 09.30 uur stapte ik uit het vliegtuig in Mombasa waar het inmiddels nog veel warmer is dan in Nairobi. Het vliegveld van Mombasa is veel moderner en Everlyne van Kenyia Xperencies stond er om mij op te vangen, heel fijn. Met een taxi gingen we naar de supermarkt en mijn accommodatie, onderweg keek ik mijn ogen uit. Ze rijden hier in tegenovergestelde richting als wij in Nederland gewend zijn en daarbij kennen ze niet echt banen dus alles gaat kris, kras door elkaar heen. In de supermarkt een telefoon en simkaart gekocht, kon ik in elk geval laten weten dat ik was aangekomen. Willen jullie mij bereiken dan kan dat op het volgende mobiele nummer: +254 711290416. De accommodatie waar ik verblijf ligt in Kejan Villas, een klein dorpje ongeveer een half uur rijden vanaf Mombasa. Het is een prachtige accommodatie met veel groen en zelfs een zwembad waar ik gebruik van mag maken. Ik heb een klein huisje met een balkon/veranda, heel fijn vanwege het warme weer. Het voelt heel veilig omdat er een groot hek omheen zit maar ook wat tegenstrijdig omdat als je dat hek uitstapt je de rest van het dorp ziet en dat zijn veel kleinere huizen. Zo heb ik een koelkast en stromend water, dat is iets wat lang niet iedereen in het dorp heeft. Met Everlyne de introductie doorlopen van Kenia Xperiences, dit was erg fijn want ik kreeg wat uitleg over de cultuur, vervoersmiddelen en de taal. Daarbij gingen we ook direct even deze vervoersmiddelen gebruiken en boodschappen doen bij de shops in de buurt (alles wat op straat verkocht, de dichtst bij zijnde supermarkt zit in Mombasa). Op woensdag kwam Everlyne ook en zijn we samen naar Why Not gegaan om kennis te maken met hen. Op die dag werd ik helaas een beetje ziekjes, waarschijnlijk omdat ik water heb gedronken wat over datum was, kwam ik later achter. Maar goed na twee dagen was dit gelukkig wel over.

Ik ben aan het proberen om wat woorden Swahili te leren, dat is wel handig. Wat ik vooral hoor is mzungu (blanke) en Jambo (groet voor blanke personen). Als ik de poort bij mijn huis uit stap of als ik over straat loop, ik heb het gevoel dat ik nogal op val. In de stad zie je nog wel wat blanken mensen maar waar ik zit helemaal niet. Ik met zeggen dat, dat me wat minder bevalt maar goed daar doe je helaas niets tegen. Kenia is heel warm, zowel qua temperatuur zelf in de nacht is het zweten, als dat de mensen erg warm/hartelijk zijn. Iedereen maakt tijd voor je en je kunt altijd ergens mee eten, heel anders dan in Nederland. Mijn hoogte punten van de afgelopen dagen zijn de volgende:

-> Vervoer, de wegen zijn niet zo goed hier en ook veel zandwegen. De twee meest gebruikte vervoersmiddelen zijn piki piki (motor, waar je achterop gaat) deze kan je brengen tot voor de deur en gaat over de smalste wegen, en een matatu, dit is een busje waar wij in Nederland maximaal 6 mensen in zouden stoppen kunnen ze er hier wel 17 personen in stoppen. Ze rijden erg hard en als je eruit wilt dan klop je tegen het dak en stopt hij. Vooral de piki piki vindt ik leuk, het is een goede manier om te genieten van het prachtige landschap, beetje wind te vangen en je snel te verplaatsen. Verder wordt hier ook veel te voet gedaan.
-> Why not, ik heb hele leuke collega`s. Collega Mathilde woont tegenover mij, bij haar kan ik even aankloppen en mocht ik vanavond ook eten. Ze zijn allemaal heel vriendelijk. Op donderdag heb ik meegekeken bij bijeenkomst voor de moeders en de therapie. Op vrijdag ben ik mee geweest op bezoek bij een school voor kinderen met een beperking, dit kan lichamelijk of verstandelijk zijn. Op deze school zitten echt ontzettend veel kinderen, zo groot heb ik nog nooit gezien. Het was hartverwarmend om de kinderen te zien en met ze te knuffelen. Ook heb ik met medewerkers gesprokken zoals de therapeut die spalken voor de kinderen maakt. Wat me tot nu toe vooral is opgevallen dat mensen hun werk met zoveel passie doen, dit is heel inspirerend. Terwijl het werk niet altijd makkelijk is en ze hier in Kenia met hele andere dingen te maken hebben dan wij in Nederland hebben. Daarbij bijvoorbeeld te denken aan verkrachting van kinderen met een beperking, heel heftig.
-> Gesprekken met verschillende vrouwen over de cultuur en de positie van de vrouw in Kenia. Deze gesprekken hebben me veel bewondering gegeven voor de vrouwen hier. Soms staan zij er alleen voor omdat hun man niet meer in beeld is en zorgen zij alleen voor de kinderen, het huis en werken ze ook nog eens. Het doen van een opleiding is nog niet vanzelfsprekend hier, bij vrouwen wordt het (nog) niet door iedereen gezien als noodzakelijk omdat zij toch jong zal trouwen en huisvrouw wordt. Daarnaast is voor veel mensen school ook te duur, al is het alleen al een schooluniform kopen, want langere school is verder gratis. Toch geven de vrouwen aan dat er een veranderingen gaande zijn en er steeds meer vrouwen zijn die een opleiding volgen. Voor een deel is het ook de cultuur die zorgt dat bepaalde dingen zijn zoals ze zijn.
-> Koken, de dochter van Mathilde die even oud is als mij en zelfs in de zelfde maand geboren is heeft mij Ugali leren koken. Dan kan ik nu in elk geval zelf iets Keniaans maken. Het eten vindt ik hier erg leuk, het is vooral met veel groenten en je mag alles met je handen eten, iets wat mij uitermate goed bevalt.

Morgen ga ik mee naar de Katholieke kerk waar Mathilde naar toe gaat. Alles gaat in het Swahili dus ik ben benieuwd. Ik begin steeds meer gewend te raken aan de warmte, nieuwe mensen en een andere cultuur. Al moet ik zeggen dat ik nog nooit zo blij ben geweest met de pot pindakaas die ik bij mij heb. Alle mensen die me wat hebben meegegeven ontzettend bedankt want ik geniet er enorm van en heb mensen hier ook wat dingen zoals drop laten proeven (geen succes). Ook mijn huisgenoten waar van ik leuke kussenslopen heb gekregen bedankt, op die manier heb ik van mijn huisje echt mijn eigen plekje kunnen maken :) . Ik houd jullie op de hoogte!

Dikke kus vanuit het warme Kenia!