Hodi, Karibu!

De tijd gaat toch alweer snel, over 3 weken zit ik weer in Nederland op de bank. Ik kijk er naar uit om iedereen weer te zien. Maar het is ook wel een gek idee om over 3 weken terug te gaan. Bij sommige dingen denk ik nu al van oh nog maar 3 keer of dit is misschien wel de laatste keer dat ik hier ben. Inmiddels ben ik wel redelijk gewend aan de cultuur en geniet ik van veel dingen van hier. De gastvrijheid van mensen, het weer, mijn gezellige en grappige collega`s, geen gehaastheid en de taal.

Vorig weekend heb ik kunnen genieten van gastvrijheid in Kilifi. Hodi (hallo, mag ik binnen komen), Karibu! (Welkom!). Ik zal jullie op de hoogte brengen van afgelopen week. Op vrijdag heb ik training gegeven aan twee spaargroepen over de statuten. Niet bij alle spaargroepen zijn ze op orde of weten de leden wat er in staat. Aangezien alle groepen moeite hebben met het nakomen van gemaakte afspraken is het handig om uitleg te geven over het nut van statuten en deze met elkaar te lezen. Na werk ben ik naar de city mall gegaan om boodschappen te doen en omdat ik geen zin had om te koken heb ik daar ook maar meteen een pizza gegeten. Onderweg naar de city mall liep ik naar matatu, het is ongeveer tien minuten met matatu. En opeens hoorde ik mijn naam, ik keek op, het was een piki piki jongen die mijn naam riep. Ik moest even nadenken maar toen herkende ik hem, hij had mij een paar weken geleden thuis gebracht. Wat ontzettend grappig dat hij mijn naam nog wist. Het voelde even alsof ik echt thuis was, als iemand je op straat bij je naam kan noemen voelt het als thuis. Vervolgens in de matatu naar de city mall. Bedenk wat je allemaal kunt doen in 10 minuten, ik kan een hele hoop dingen bedenken, maar een huwelijksaanzoek kan ook in tien minuten. De conducteur van de matatu groette me om vervolgens direct te vragen of ik getrouwd was. Ik antwoorde dat, dat niet het geval was. Hij gaf aan dat hij ook niet getrouwd was en keek me met een grote glimlach aan. Ik zei iets van nou fijn voor je, terwijl hij me verwachtingsvol bleef aankijken om vervolgens te zeggen dan kunnen we trouwen. De volgende vraag was of ik Christen was, ja dat ben ik. Nou dan is er helemaal geen probleem. Euhm een klein probleempje vertelde ik hem, ik heb een hele leuke vriend in Nederland. Maar nu ben je in Kenia zei de conducteur, we waren inmiddels bijna bij mijn uitstap plek, ik bedankte hem vriendelijk en wenste hem een fijne dag toe.

Op zaterdag zou ik naar Kilifi gaan om een bezoek te brengen aan Cocky en Everlyne van Kenya Xperience (de organisatie die mij aan vrijwilligerswerk heeft gekoppeld). Om 7 uur in de ochtend moest ik al weg omdat ik om 9 uur op het werk van Cocky zou gaan kijken. Dus dat was vroeg op een zaterdagmorgen. Toen ik zo ongeveer klaar stond om te vertrekken begon het enorm hard te regen. Dus moest ik nog een uur wachten voordat ik weg kon en was ik ietsjes te laat maar niet ontzettend veel. Het is twee uur reizen naar Kilifi per matatu. Leuk om eens een wat langer tripje te doen, want ik zag de natuur in die twee uur veranderen. Kilifi is heel anders dan Mombasa. Cocky werkt voor Moving the Goalposts, deze organisatie probeert de positie van meiden te versterken doormiddel van voetbal. Met voetbal als middel leren ze de meiden dingen over leiderschap, zelfvertrouwen, HIV, etc. Voor de meiden die uitgevallen zijn op school of klaar zijn met hun opleiding hebben ze ook spaargroepen. Bij een van deze spaargroepen kon ik mee kijken met een training. Was leuk om te zien hoe ze het doen en wat de verschillen zijn. Vooral de doelgroep is heel anders, en de meeste van deze meiden zijn naar school geweest, in elk geval voor een periode. De ouders in onze spaargroepen zijn veel al niet naar basisonderwijs geweest. Dat maakt het toch heel anders. Was heel tof om de organisatie te zien, ze doen goed werk en bereiken heel veel meiden. In de middag heeft Everlyne me Kilifi laten zien. Echt een prachtige stad, veel kleiner dan Mombasa, veel rustiger en veel meer groen. Kilifi ligt ook aan de kust, dus prachtige stranden en vergezichten over zee. Na met elkaar (Everlyne, Cocky en ik) een drankje te hebben gedronken ben ik met Cocky mee gegaan, bij haar kon ik blijven slapen. We hebben samen tosti`s gemaakt als avondeten, eindelijk weer kaas! :) Op zondagochtend had ik afgesproken met Marloes. Zij werkte tot een paar maanden geleden voor Why Not, ze is een van de oprichters die vanuit Nederland in Kenia actief was binnen de organisatie. Van iedereen had ik veel verhalen gehoord over haar, maar tegen iedereen moest ik telkens vertellen dat ik haar helaas nog niet ontmoet had. Ze is verhuisd naar Kilifi waar ze met haar Keniaanse man woont. Nu ik dit weekend toch in Kilifi was heb ik haar een berichtje gestuurd om af te spreken en dat vond ze ook een leuk idee. Onder het genot van een kop thee en uitzicht over zee verhalen uitgewisseld over Why Not. Veel gehoord over de oprichting en hoe Marloes precies in Kenia verzeild is geraakt. Na deze afspraak had Cocky geregeld dat we de Ruïnes of Gedi konden bezoeken. Samen met een Nederlandse dokter van de Rotary die voor 5 weken in Kenia is en een auto tot zijn beschikking heeft zijn we daar naar toe gegaan, ongeveer een half uurtje rijden. Een enorme ruïne, met ook prachtige bomen en natuur erom heen. Gedi is een oude Swahili stad uit 17e eeuw. In de middag ben ik met matatu weer terug naar Mombasa gegaan. Die avond ben ik op tijd naar bed gegaan want het was een leuk maar vermoeiend weekend.

De werkweek startte zoals gewoonlijk met de wekelijkse staffmeeting op maandag. Mijn collega had familie op bezoek gehad vanuit andere kant van het land en had van hun allemaal fruit gekregen. Dus voor ons had ze ook een hele hoop meegenomen, passievruchten, sinaasappelen en nog iets wat ik nog nooit eerder op had. Deze week genoten van allemaal lekker fruit en de nodige sapjes gemaakt. Op dinsdag heb ik in de ochtend meegeholpen op de daycare. Samen met de kinderen gespeeld, leuk en vermoeiend om te doen. In de middag heb ik een training gegeven aan spaargroep, deze week nog steeds over de constitutie/statuten. Samen met de groep lees ik deze week de statuten om te kijken of er verbeteringen in aangebracht kunnen worden. In de avond ging ik vroeg naar bed want de volgende dag moest ik heel vroeg op. Samen met collega Mathilde ging ik op woensdag naar Kidscare, een organisatie die ouders ondersteunt in de opvoeding van hun kinderen. Zowel kinderen met als zonder beperking. Op woensdag hadden ze een therapie dag voor de kinderen met een beperking, hiervoor waren we uitgenodigd. Omdat wij dit ook geven binnen onze organisatie konden we wellicht wat van elkaar leren. Kidscare is drie uur reizen met matatu, dus om op tijd te komen moesten we al om 6uur in de ochtend weg. Ook moesten we met de ferry oversteken. Het is ongelofelijk hoeveel mensen ze op een zo`n boot kunnen krijgen, ik was gewoon bang dat hij misschien zou gaan zinken. Foto`s maken is niet toegestaan, dus met mijn mobiel heb ik stiekem geprobeerd wat foto`s te maken maar ze zijn helaas niet zo duidelijk geworden. Was leuk om bij Kidscare langs te gaan, uitleg gekregen over de organisatie. De oprichter was ook aanwezig, een Nederlandse man die blijkt een paar straten bij mij vandaan in Den Haag te wonen, wat is de wereld toch klein. Gekeken hoe de therapie werd gedaan. Daarnaast was er ook een activiteit van Dance 4 Life, om HIV onder de aandacht te brengen. Mijn collega en ik werden gevraagd of we wilden mee helpen de dans aan te leren aan de ouders en kinderen. Dit was echt genieten! Op donderdag heb de vervolg training over voeding gegeven, we hebben de ouders wat uitgelegd over ziektes die kunnen ontstaan door ondervoeding. En we hebben gesproken over problemen bij het voeden van je kinderen, deze informatie hadden we nog van de vorige vrijwilliger Inge. In de middag heb ik samen met een collega met de officieels van een spaargroep gezeten voor het herschrijven van de constitutie. In de avond heb ik gezellig bij mijn collega gegeten. Op vrijdag training gegeven aan twee spaargroepen.

Op vrijdagavond met dochter van mijn collega (Elisabeth) en een vriendin van haar wat gaan drinken. Waar we naar toe gingen draaiden ze alleen maar Keniaanse muziek, leuke muziek is dat waar je goed op kan dansen. Dit weekend een beetje relaxen, het weer is vandaag weer goed dus lekker genieten van het zonnetje. Jullie een heel fijn weekend, geniet ervan maandag (op mijn verjaardag) lekker vrij. Ik ben een beetje jaloers want hier kennen ze geen tweede pinksterdag. Maar op 1 juni ben ik vrij, dan vieren ze hier de onafhankelijkheid van Kenia.