Na zonneschijn komt regen, of anders om?
Door: Riëtte Joosse
Blijf op de hoogte en volg Riëtte
28 April 2015 | Kenia, Mombassa
In deze blog zal ik jullie even bijpraten over mijn belevenissen van de afgelopen week want ik heb alweer een poosje niets van me laten horen. Hoop dat met jullie alles goed gaat en jullie een leuke koningsdag hebben gehad! ;)
Inmiddels heeft het de afgelopen tijd meer geregend. En als ik het dan heb over regen bedoel ik ook echt regen, want dan regent het hard. Er kan in korte tijd zoveel regen vallen dat de straten veranderen in beekjes en je beter binnen kunt blijven dan je te verplaatsen want dat is een hele onderneming. Als het regent is het soms ook een beetje koud, ik vindt het niet echt koud maar volgens de Kenianen is het wel koud. Gek genoeg kan het een uur later weer strak blauw, zonnig en warm zijn. De stroom viel ook veel uit afgelopen week, op kantoor zaten we bijna de hele week zonder stroom, wat werken erg lastig maakt als laptop niet werkt zonder stroom. En ook in mijn huis viel de stroom geregeld uit. Dan voelt het een beetje als kamperen in je eigen huis met een zaklamp en allemaal kaarsen proberen te koken. Een leuke belevenis.
Op maandag kon ik met mijn collega mee naar een rechtszaak. Dat was een hele ervaring want het gaat er toch wel anders aan toe dan in Nederland. Degene die terecht staan zitten in soort grote ruimte achter tralies waar je als bezoeker zicht op hebt. De rechter is bijna niet te verstaan en praten in de zaal is absoluut streng verboden. Er wordt streng toezicht opgehouden en als je praat of je telefoon gaat af wordt je hier direct op gewezen, kun je verwijderd worden of zelfs gearresteerd volgens mijn collega. Dus ik heb mij maar rustig en heel netjes gedragen. Elke dag worden er ontzettend veel zaken behandeld die uiteenlopen van dronkenschap en zorgen voor overlast tot verkrachting en diefstal. Wij kwamen voor een zaak rondom verkrachting van een van de kinderen die de stichting ondersteund. Deze zaak loopt nu al twee jaar en er is nog steeds geen uitspraak gedaan. Het rechtssysteem werkt hier dan ook bijzonder en de meeste zaken die behandeld worden, worden direct zonder verder te bespreken vooruit geschoven. Als verdachte kun je dan een som geld betalen om weer op vrije voet te komen tot je zaak weer verder wordt gezet. Zo loopt de verdachte van de zaak waar wij voor kwamen ook gewoon vrij rond. Toen onze zaak aan de beurt was, bleek tot groot geluk de dokter aanwezig te zijn, de vorige keer was het opschoven omdat hij afwezig was. Maar nu bleek de advocaat van de verdachten er niet te zijn en werd de zaak dus weer opschoven en wel tot oktober. Ik stond helemaal verbaasd dat dit kan. Op die manier gebeurd het vaak dat de verdachte gewoon vrij uit gaat omdat een dokter het op een gegeven moment op geeft om te komen omdat hij telkens voor niets komt. Deze dokter moest namelijk helemaal uit Kilifi komen wat best een eind reizen is. Gelukkig gaf hij aan er de volgende zitting weer te zijn. Maar ik stond er echt versteld van hoe dit in zijn werk gaat en dat het zomaar kan op deze manier.
In de avond heb ik lekker vis gegeten bij mijn collega Mathilda en haar zoon & dochter. Haar zoon heb ik een kaartenspel geleerd dus nu doen we dat telkens.
Op dinsdag hadden we staffmeeting op werk en op woensdag heb ik wat administratief werk gedaan. Ik ben bezig met een training te maken voor de spaargroepen over het belang van naleven van de regels en het doel van goede statuten. Mijn collega had hier eerder in het jaar al een opzet van gemaakt. Hier ga ik naar kijken en kijken hoe ik dit op een goede en leuke manier aan de spaargroepen kan leren. Er zijn vijf spaargroepen, waarvan sommige heel goed lopen en andere wat minder. Maar allemaal hebben ze de problemen dat mensen te laat komen, structuur van de bijeenkomsten niet even duidelijk is en de bijeenkomsten ontzettend lang duren. Ik ben benieuwd of ik hier iets in kan betekenen. Het is hier namelijk wel even helemaal anders denken dan ik gewend ben in Nederland. Ten eerste al omdat alles in het Engels moet en ten tweede omdat veel van de mensen hier ook niet kunnen lezen of schrijven, dit vraagt om creativiteit. Op donderdag is er altijd bijeenkomst voor de ouders en de therapie groep. Op vrijdag kon ik mijn met mijn collega mee naar APDK dit is een stichting die zich bezig houdt met alle mensen met een beperking in Kenia. Ze hebben naast een locatie in Mombasa ook een locatie in Nairobi. Why Not werkt met hun samen omdat ze veel kennis en materiaal in huis hebben. Zo is degene die de therapiegroep leidt op donderdag ook van APDK. We gingen hier naar toe omdat we in mei een gezamenlijke training aan een groepje ouders zullen gaan geven en gingen overleggen welke thema`s momenteel aan de orde zijn. Ik kreeg een uitgebreide rondleiding van een andere social worker die helemaal enthousiast was dat hij nu een social worker in Nederland kende. Dus we hebben ervaringen uitgewisseld en hij heeft mij veel verteld over zijn kijk op het werkveld in Kenia. Het was heel interessant. Ze doen ontzettend veel en bieden veel mensen met een beperking werk binnen hun stichting. Daarnaast zijn zij ook de enige organisatie in heel Kenia die speciale rolstoelen maakt en handbikes.
Toen was het weekend, daar had ik me ontzettend op verheugd aangezien ik op zaterdag koningsdag zou gaan vieren in Mombasa. Ik was hiervoor uitgenodigd door medewerker van Kenya Xperiences die zelf Nederlandse is. Met alle Nederlanders hebben ze dan in Mombasa een viering van Koningsdag, natuurlijk wel op zaterdag want maandag is hier geen vrije dag ;). Maar helaas werd ik vrijdag avond ziek, diarree, ik zal jullie de details besparen. De rest van het weekend heb ik op bed gelegen en maandag en vandaag uitgerust en langzaam weer wat energie opgedaan. Mijn collega en haar kinderen maakte zich veel zorgen en kwamen dus vaak langs om me gezelschap te houden en te checken hoe het ging. Vandaag wilde ik weer gewoon gaan werken maar van mijn collega`s mocht dit niet en moest ik nog maar een dagje goed thuis uitrusten. Aangegeven dat mijn moeder erg blij zal zijn want die had mij hetzelfde advies gegeven wat ik ook al in de wind wilde slaan.
Inmiddels gaat het dus weer helemaal prima met mij en ga ik morgen weer aan de slag. Op vrijdag is het dag van de arbeid en dat is hier een vrije dag dus dan hoop ik lekker naar het strand te gaan. Over een aantal vragen op mijn vorige blog. Voordat de post hier aankomt duurt heel lang, volgens collega`s zeker wel een maand. Ja, ik gebruik deet om de muggen op afstand te houden maar als nog weten ze me te vinden. Ik ga snel naar bed, morgen weer een nieuwe dag. Hakuna matata!
Inmiddels heeft het de afgelopen tijd meer geregend. En als ik het dan heb over regen bedoel ik ook echt regen, want dan regent het hard. Er kan in korte tijd zoveel regen vallen dat de straten veranderen in beekjes en je beter binnen kunt blijven dan je te verplaatsen want dat is een hele onderneming. Als het regent is het soms ook een beetje koud, ik vindt het niet echt koud maar volgens de Kenianen is het wel koud. Gek genoeg kan het een uur later weer strak blauw, zonnig en warm zijn. De stroom viel ook veel uit afgelopen week, op kantoor zaten we bijna de hele week zonder stroom, wat werken erg lastig maakt als laptop niet werkt zonder stroom. En ook in mijn huis viel de stroom geregeld uit. Dan voelt het een beetje als kamperen in je eigen huis met een zaklamp en allemaal kaarsen proberen te koken. Een leuke belevenis.
Op maandag kon ik met mijn collega mee naar een rechtszaak. Dat was een hele ervaring want het gaat er toch wel anders aan toe dan in Nederland. Degene die terecht staan zitten in soort grote ruimte achter tralies waar je als bezoeker zicht op hebt. De rechter is bijna niet te verstaan en praten in de zaal is absoluut streng verboden. Er wordt streng toezicht opgehouden en als je praat of je telefoon gaat af wordt je hier direct op gewezen, kun je verwijderd worden of zelfs gearresteerd volgens mijn collega. Dus ik heb mij maar rustig en heel netjes gedragen. Elke dag worden er ontzettend veel zaken behandeld die uiteenlopen van dronkenschap en zorgen voor overlast tot verkrachting en diefstal. Wij kwamen voor een zaak rondom verkrachting van een van de kinderen die de stichting ondersteund. Deze zaak loopt nu al twee jaar en er is nog steeds geen uitspraak gedaan. Het rechtssysteem werkt hier dan ook bijzonder en de meeste zaken die behandeld worden, worden direct zonder verder te bespreken vooruit geschoven. Als verdachte kun je dan een som geld betalen om weer op vrije voet te komen tot je zaak weer verder wordt gezet. Zo loopt de verdachte van de zaak waar wij voor kwamen ook gewoon vrij rond. Toen onze zaak aan de beurt was, bleek tot groot geluk de dokter aanwezig te zijn, de vorige keer was het opschoven omdat hij afwezig was. Maar nu bleek de advocaat van de verdachten er niet te zijn en werd de zaak dus weer opschoven en wel tot oktober. Ik stond helemaal verbaasd dat dit kan. Op die manier gebeurd het vaak dat de verdachte gewoon vrij uit gaat omdat een dokter het op een gegeven moment op geeft om te komen omdat hij telkens voor niets komt. Deze dokter moest namelijk helemaal uit Kilifi komen wat best een eind reizen is. Gelukkig gaf hij aan er de volgende zitting weer te zijn. Maar ik stond er echt versteld van hoe dit in zijn werk gaat en dat het zomaar kan op deze manier.
In de avond heb ik lekker vis gegeten bij mijn collega Mathilda en haar zoon & dochter. Haar zoon heb ik een kaartenspel geleerd dus nu doen we dat telkens.
Op dinsdag hadden we staffmeeting op werk en op woensdag heb ik wat administratief werk gedaan. Ik ben bezig met een training te maken voor de spaargroepen over het belang van naleven van de regels en het doel van goede statuten. Mijn collega had hier eerder in het jaar al een opzet van gemaakt. Hier ga ik naar kijken en kijken hoe ik dit op een goede en leuke manier aan de spaargroepen kan leren. Er zijn vijf spaargroepen, waarvan sommige heel goed lopen en andere wat minder. Maar allemaal hebben ze de problemen dat mensen te laat komen, structuur van de bijeenkomsten niet even duidelijk is en de bijeenkomsten ontzettend lang duren. Ik ben benieuwd of ik hier iets in kan betekenen. Het is hier namelijk wel even helemaal anders denken dan ik gewend ben in Nederland. Ten eerste al omdat alles in het Engels moet en ten tweede omdat veel van de mensen hier ook niet kunnen lezen of schrijven, dit vraagt om creativiteit. Op donderdag is er altijd bijeenkomst voor de ouders en de therapie groep. Op vrijdag kon ik mijn met mijn collega mee naar APDK dit is een stichting die zich bezig houdt met alle mensen met een beperking in Kenia. Ze hebben naast een locatie in Mombasa ook een locatie in Nairobi. Why Not werkt met hun samen omdat ze veel kennis en materiaal in huis hebben. Zo is degene die de therapiegroep leidt op donderdag ook van APDK. We gingen hier naar toe omdat we in mei een gezamenlijke training aan een groepje ouders zullen gaan geven en gingen overleggen welke thema`s momenteel aan de orde zijn. Ik kreeg een uitgebreide rondleiding van een andere social worker die helemaal enthousiast was dat hij nu een social worker in Nederland kende. Dus we hebben ervaringen uitgewisseld en hij heeft mij veel verteld over zijn kijk op het werkveld in Kenia. Het was heel interessant. Ze doen ontzettend veel en bieden veel mensen met een beperking werk binnen hun stichting. Daarnaast zijn zij ook de enige organisatie in heel Kenia die speciale rolstoelen maakt en handbikes.
Toen was het weekend, daar had ik me ontzettend op verheugd aangezien ik op zaterdag koningsdag zou gaan vieren in Mombasa. Ik was hiervoor uitgenodigd door medewerker van Kenya Xperiences die zelf Nederlandse is. Met alle Nederlanders hebben ze dan in Mombasa een viering van Koningsdag, natuurlijk wel op zaterdag want maandag is hier geen vrije dag ;). Maar helaas werd ik vrijdag avond ziek, diarree, ik zal jullie de details besparen. De rest van het weekend heb ik op bed gelegen en maandag en vandaag uitgerust en langzaam weer wat energie opgedaan. Mijn collega en haar kinderen maakte zich veel zorgen en kwamen dus vaak langs om me gezelschap te houden en te checken hoe het ging. Vandaag wilde ik weer gewoon gaan werken maar van mijn collega`s mocht dit niet en moest ik nog maar een dagje goed thuis uitrusten. Aangegeven dat mijn moeder erg blij zal zijn want die had mij hetzelfde advies gegeven wat ik ook al in de wind wilde slaan.
Inmiddels gaat het dus weer helemaal prima met mij en ga ik morgen weer aan de slag. Op vrijdag is het dag van de arbeid en dat is hier een vrije dag dus dan hoop ik lekker naar het strand te gaan. Over een aantal vragen op mijn vorige blog. Voordat de post hier aankomt duurt heel lang, volgens collega`s zeker wel een maand. Ja, ik gebruik deet om de muggen op afstand te houden maar als nog weten ze me te vinden. Ik ga snel naar bed, morgen weer een nieuwe dag. Hakuna matata!
-
28 April 2015 - 21:59
Joel:
hey,
leuk te zien dat je het naar je zin hebt, je bent vast al en heel wereld beeld rijker. Veel plezier nog daar voor dat je het weet ben je al weer terug.
zonder zorgen! ;-) -
28 April 2015 - 22:31
Wim:
Goed om te lezen dat het al weer wat beter met je gaat. Ik had toch zo gehoopt dat jij maandag middag uit de gate zou komen :). We zijn heel blij dat Erica nu weer thuis is, nu nog maar één dochter in buitenland.
Succes met werken weer van de week, kus papa. -
28 April 2015 - 22:55
Bregina:
RIETTE succes met weer aan het werk gaan! ik zou maar wat drop meenemen om je zout op te krikken als je je slap voelt;} -
28 April 2015 - 23:01
Janita:
Gelukkig ben je beter!! We maakten ons al zorgen.....zo ver weg......en helemaal alleen..... Gelukkig heb je daar lieve en zorgzame mensen om je heen!
Fijne week!! -
29 April 2015 - 10:53
Oma En Opa Joosse:
Lieve Riëtte,
We zijn weer blij met je nieuwe blog, we hadden al gehoord dat je ziek was.
We zijn dan ook heel blij dat het weer voorbij is en hopen op een goede gezondheid verder.
Geweldig dat je zo opgevangen wordt, dat is ook wel nodig bij alles wat je meemaakt.
Iedere keer lezen we met verbazing over wat je allemaal beleefd, het is niet niks.
Wel leuk dat je met de kinderen zo goed kunt optrekken. Nederlands, Engels spreken is toch iets anders dan Swahili's. En ook even bij de olifanten langs in de dierentuin!
We dragen je in ons hart mee.
Liefs van ons beiden,
Oma en Opa.
-
29 April 2015 - 11:43
Inge (Why Not):
Jambo Riëtte!
Habari ya asubuhi?
Wat leuk om je avonturen weer te lezen! Zo bizar hè die enorme verschillen met Nederland. Volgens mij heb je al een hoop bijzondere gesprekken gehad, gaaf! Balen dat je ziek bent geworden... hopelijk blijft het bij deze keer! En fijn dat je het zo goed kan vinden met je collega's en dat ze zo goed voor je zorgen:) Geef ze een dikke knuffel ;) Super goed bezig met je presentatie! Heel veel plezier en succes en geniet met volle teugen!
Liefs, Inge -
29 April 2015 - 14:29
Henk En Erica:
Hoi Riëtte,
We keken al uit naar deze nieuwe aflevering. maar wisten via je moeder dat je ziek was, waardoor we begrepen dat we enig geduld moesten opbrengen.
Fijn om te lezen dat je spijsverteringskanaal weer op orde is; vaak hoor je toch wel dat men nog geruime tijd erna zich slap voelt. Zowel in deze als in de vorige aflevering heb je het over spaargroepen. Bij ons kwam de vraag op, wat deze groepen dan wel sparen; of moeten we denken aan het engelse woord "spare", zoals b.v. in het woord spareparts (reserve onderdelen)?
Je doet zo wel dagelijks nieuwe ervaringen op, die je leuk weet te verwoorden. Er wordt hier van beneden geroepen dat ik moet komen. Bart logeert bij ons een paar dagen. Veel sterkte toegewenst en hartelijke groeten van Bart, Erica en Henk. -
29 April 2015 - 15:29
Marloes:
Leuk om te lezen Riëtte!!
Grappig dat koken zo in het donker, gelukkig werkt je kooktoestel wel beter dan op de camping! ;)
Wel bizar dat de rechtzaken zo lopen in kenia, is het in Nederland toch wel wat beter geregeld.
Fijn dat je je wat beter voelt, ik ga vrijdag ook dag van de arbeid vieren, maar dan in berlijn! ;)
Veel plezier nog, en ik mail je zo snel mogelijk weer!
Liefs Marloes
-
30 April 2015 - 09:43
Marjolijn:
he riette
fijn dat je buik weer rustig is, heb je wel chips en cola genomen tegen de diaree
wat bijzonder om alles mee te maken en te zien dat het tempo en mogelijkheden zo afhankelijk zijn van de natuur en het weer.
zitten wij te klagen over blaadjes op de rails.
dat spaarprogramma is dat voor die mansen zelf of voor de bedrijfjes daar
succes met alees en lieve groet marjolijn -
01 Mei 2015 - 10:39
Jolanda :
Hoi Riette,
Wat leuk om je blog te lezen. Geniet van de tijd in Kenia.
Groetjes,
Jolanda (LdH)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
